Financiën

Onder een financieel solide beleid verstaan we dat de begroting meerjarig materieel, reëel en structureel in evenwicht is en de risico’s in voldoende mate zijn afgedekt door het beschikbare weerstandsvermogen. Volgens de eisen van de provinciale toezichthouder is het formeel gezien voldoende wanneer het eerste begrotingsjaar of het laatste begrotingsjaar materieel, reëel en structureel in evenwicht is. Uw Raad heeft bij de vaststelling van de financiële ijkpunten besloten dat de meerjarenbegroting jaarlijks in evenwicht moet zijn én een positief structureel saldo moet laten zien dat tussen de 0,5 en 1% van het begrotingstotaal ligt. Daarnaast moet de weerstandsratio (de verhouding tussen de beschikbare financiële buffer en de financiële risico's die we lopen) tussen de 1,2 en 1,5 liggen.
Ons College betrekt deze financiële ijkpunten op de periode 2024 tot en met 2025. Vanaf 2026 vallen we in een 'financieel ravijn' (door sommigen inmiddels ook wel 'rampjaren' genoemd). De VNG is nog met het (demissionaire) kabinet in gesprek over een oplossing van de ravijnjaren. Daarom stelt ons College voor om de jaren 2026 en 2027 van deze begroting uit te zonderen van de financiële ijkpunten. Daar komt bij dat de VNG de gemeenten opgeroepen heeft om de tekorten vanaf 2026 zichtbaar te laten zijn in de meerjarenbegroting. Ons College presenteert in deze begroting denkrichtingen om de tekorten in de vanaf 2026 op te lossen. Richtinggevende voorstellen waarover wij met de stad in gesprek kunnen, doet ons College bij de Kadernota 2025-2028. In de Begroting 2025-2028 komen wij vervolgens met concrete voorstellen waarover uw Raad een besluit kan nemen. Mocht het kabinet tegen die tijd niet met extra middelen over de brug gekomen zijn, is dat reden om de ombuigingsmaatregelen ook feitelijk door te voeren.
Het overschot van de jaarrekening 2022 dat naar de saldireserve is gegaan, zorgt de komende jaren voor een grotere saldireserve dan nodig voor de gewenste weerstandscapaciteit. Het financieel beleid van de weerstandsratio is er zowel op gericht om een tekort aan de saldireserve aan te vullen, als ook om te voorkomen dat geld wordt opgepot bij een te groot saldireserve. Dit biedt ons de ruimte om de komende jaren te gebruiken om te investeren in de beschreven prioriteiten van deze begroting. Weliswaar kan dit er toe leiden dat een jaar niet voldaan wordt aan het ijkpunt van het structurele financiële overschot, maar de begrotingen zijn materieel in evenwicht doordat de uitgaven gelijk zijn aan de inkomsten vermeerderd met de gelden uit het de saldireserve die nodig zijn voor onze prioriteiten.